508

احساس میکنم استاد راهنما من رو اسکل گیر آورده. اینقدر ایده جدید میده و من ابله استقبال میکنم. میگه الف من تا ی میرم. بعدش اصلا به شخمشم نیس. کلا فراموش میکنه. هرچقدرم بهش یادآوری میکنم که جواب ایمیلمو بفرس فلان فلان شده هی میگه باشه چشم اما نمیفرسته. کلا آدمای بیشعور دور خودم جمع کردم. کی بشه من یه مقاله بدم یه کمی سبک بشم؟ اونم که فقط اسم شوهرخواهراشو تو مقاله هام نمیاره. آدمای فرصت طلب سواستفاده‌گر تو هر موقعیتی هستن. دلم میخواد دو سه تا محکم بزنم تو کله کچلش شترق صدا بده. شاید یه کمی دلم خنک شه. وقتی ازش میپرسم فلان چیز رو چیکار کنم؟‌ و کلا گذاشته به بر خودم. به من چه که خودش فوضولی کرد و از اولش کاراشو جلو جلو انجام داد. وظیفش راهنمایی منه. پولشو هم از صدقه سری من میگیره.... وای خدا باز خشمگین شدم من :| از اینکه همه من رو ابیوز میکنن بیزارم. از اینکه همه من رو دست و پا چلفتی فرض میکنن بدم میاد. اما به دنبال اثبات خودم به هیچ خری نیستم... پس اگه نیستم یا هستم چرا کارامو انجام نمیدم؟ چرا اینقدر تنبلم من؟؟؟؟؟