آنچه گذشت...

پنجشنبه هفته پیش با بابا رفتیم دقترخونه تا تعهد بده هزینه هامو تقبل میکنه

۱۲۰ تومن بابتش داد ولی من نذاشتمش. چون گردش حساب نداره که

حساب اون مردست که رفت خواستگاری گفتن مهریه ۵۰۰ تا سکه. گفت بزنین ۲۵۰۰ تا، کی‌داره یه دونشو بده :)))) خب خیلی مضحک بود این تعهد ساپورترم :)

ولی فیش حقوقی مامان و بابا جفتشون رو ترجمه کردم بذارم. روی هم بد نیست. به همراه سند خونه که چون دنگی دنگی بود چهار تا سند بود و ۵۸۰تومن واسم آب خورد :|

کل مدارکی که نیاز داشتم رو بردم ترجمه و ۱۳۰۰ اینا تموم شد.  واقعا زیاد بود هزینه ...

شنبه بردم و دیروز زنگ زد که آمادست و رفتم گرفتم. خیلی خوب بود و یه هفته زودتر آماده کرد برام

نمیدونم هزینه ترجمه همه جا یکیه یا بعضی جاها ارزونترم میگیرن‌ به هر حال من که کارم انجام شد. زودم انجام شد. 

همون پنجشنبه رفتم یه عکس فوق سوسکی برای ویزا گرفتم. چون دیگه وقت نمیکردم. لولو رفتم تایم گرفتم اومدم خونه هلو شدم رفتم عکسه رو گرفتم. خودم راضی بودم.

دیگه فردا فقط فایلها رو سر سامون بدم و بره پی کارش ایشالا به خیر و خوشی و سلامتی ویزام بیاد

البته مسئله بعدی انگشت نگاری ایناس که باید برم یه کشور دیگه که اونم همه مرزا زمینی بسته ان و هزینه هوایی خیلی گرون در میاد :( چقدرم تنهایی رفتن رو دوس ندارم :( 

دیگه خلاصه فعلا اینه قصه ما....

 

پ‌ن. خدایا شکرت بابت شغلی که دارم و میتونم هزینه کارهام رو خودم بدم. خدایا هزاران بار تو را شکر و سپاس. بابت حکمتت که گاهی نمیفهمیم و رحمتت که بی کرانه...