1188

دیشب یه مراسم لهو و لع..بی بود که رفتیم و من دوباره فهمیدم که به این جاها تعلق ندارم

من ترجیح میدم با 4 نفر که زبونشو میفهمم بشینم حرف بزنم و نهایت یه بازی بامزه کنم تا اینکه برم یه جایی شلنگ تخته بندازم و یا آدمای چت مغز رو تماشا کنم

کاش یه همچین جمعی و مکانی بود اینجا. ولی متاسفانه هرکی که پاشو از ایران بیرون میذاره انگاری دنبال همین چت بازیاست

حقیقتش من آدم هم فاز خودم اصلا ندیدم.

یعنی کسی که مثل خودم فکر کنه و شخصیتش مث من باشه

تو ایران که خیلی کم. اینجا هم که اصلا...

حالا نه که شخصیت من پخ خاصی باشه. نه. ولی خب آدم با کسایی که مث خودش نیستن و حرف و فاز مشترک نداره بهش خوش نمیگذره که

من اصلا اهل رق..ص نیستم. شاید یه کوچولو قر. ولی سه ساعت برق..صی که چی واقعا؟

از ته دلم امیدوارم که دوستای خوب و مثل خودم برام پیدا بشه. نه که دوستی نداشته باشم. دوستام اتفاقا خیلی هم خوبن. ولی اونا هم دنیاشون با من خیلی متفاوته

نمیدونم چطوری توضیح بدم دقیقا. اینا رو فقط خواهرم میفهمه

دیشب یه دونه دوستِ دختر پیدا کردم. شماره هامون رو به هم دادیم و حالا اگه ادامه پیدا کرد و حرف مشترکی داشتیم میشه تنها دستاورد اون مراسم. همه میرن دوست پسر پیدا میکنن من دوست دختر :)))

یعنی دیشب اومدم خونه فقط گفتم حیف اون وقتی که گذاشتم واسه خط چشم کشیدن و آرایش کردن که حالام باید پاکشون کنم

اصلا دوست ندارم دوباره برم این مراسما رو. ولی شاید بازم به خاطر دوستام برم یه بار دیگه. یعنی دیشب که تنها بودم. چون دوتا دوستای دیگم زوج بودن و اصلا اصلا بهم خوش نگذشت تنهایی

شاید اگه دوستام بودن با هم بهمون خوش میگذشت

من این حس غربتی که اینجا دارم برام جدید نیست.

من ازونام که در وطن خویش هم غریب بودم

بی اغراق میگم!

حالا ببینم میتونم بشینم مقاله بخونم؟

امیدوارم بشینم و ماتحت گشادم رو جمع کنم و بخونم امروز رو!