1529 بپریم یا نپریم؟

خب همونطور که گفتم پروازم که قرار بود صبح روز سه شنبه هفته دیگه بپره کنسل شد و واقعا ضد حال بود.

دو روز تمام به زنگ زدن و نامه نگاری با ایرلاین گذشت تا از قوانینشون سر در بیارم و ببینم چه میشه کرد

هنوزشم تصمیم نگرفتم

تا 24 ساعت قبل از اولین پروازم (که میشه صبح دوشنبه) وقت دارم تا پروازم رو یا ریفاند کنم یا ریسکجول، در غیر اینصورت میشه No show و پولم میپره

الان هنوز نمیدونم چیکار کنم. چون ماکزیمم زمانی که تغییر میدن برای 21 روز هست. یعنی من نهایت بتونم بندازم 21 روز دیگه که خب بازم معلوم نیست بشه نشه یا چی

اگه یکم منعطف بودن و پروازم رو مینداختن دسامبر خیلی خوب میشد. چون هم تکلیف این اوضاع و شرایط مشخص میشد و هم این که من خودم خیالم راحت میشد

حالا فردا و پس فردا هم زنگ میزنم با اپراتور حرف میزنم ببینم چی چی میگن

یه عده میان میگن که برو ترکیه و از ترکیه با پرواز ایرانی برو که خب من باسنم نمیکشه واقعا

فکر کردن به اینکه بیش از یک روز تو آسمون و زمین معلق باشم و بعدش تازه بخوام برم خط عوض کنم و ترمینال تغییر بدم و باز دوباره بار بگیرم و بار تحویل بدم و بعدشم موقع برگشت باز دوباره همین داستانا باشه برام... مغزم نمیکشه. جونمم نمیکشه. تازه یه عدم قطعیتی هم برای برگشتنش هستش. معلوم نیس 1 ماه بعد بازم پروازی از ایران به ترکیه باشه یا نه. اصلا مشخص نیست هیچی

خیلی غصه ام شد که بعد از سه سال که میتونم برم الان نمیشه تصمیم گرفت و باید با فکر و خیال اینکه آیا بشه آیا نشه صبر کنم

بدترش هم این که اگه پروازمو کنسل نکنم هی باید هر سه هفته آنکال باشم که آیا میپره آیا نمیپره

اگه هم که کنسل کنم که حیف اون قیمت خوب و مناسبی که گیرم اومد

کاش بندازن برام دسامبر و تا اون موقع همه چی گل و بلبل بشه و من بیام دو تا جوجه ندیدمو ببینم و بغلشون کنم و بو کنم و کیف کنم از بودنشون :/

 

پ.ن: اینو میخواستم بگم. نانی رفته ایران و الان پرواز برگشتش نزدیکه و تقریبا مطمئنیم که کنکله و نمیتونه راحت برگرده

واسه همین از الان بلیت ترکیه گرفته تا اگه این کنسل شد بره ترکیه ازونجا بیاد

ازونطرف الفی اینا و همه میگن که خوش به حالش و کاش ما رفته بودیم ایران گیر میکردیم و میموندیم پیش خونواده

اما من این حرفا رو واقعا نمیفهمم. خب طرف خونه زندگیش اینجاس دیگه، چی چیو بره گیر کنه بمونه؟ من که واقعا خودمو میذارم جاش پنیک میکنم و میترسم و همش دلم میخواس خودمو برسونم اینجا سر کار و زندگیم. عدم قطعیت کلا بده. چه اینجا، چه هرجا

هی هم میگن ما اینو نمیفهمیم و چرا نمیمونه واسه خودش و هی میخواد بیاد

آقااااا خب میخواد بیاد برگرده سر زندگیش دیگه. نمیفهمم والا. اینا همونان که باید بهشون بگی اگه ناراحتی برگرد. نمیدونم اگه اینقدر اینجا بده و ایران خوبه چرا اصلا اینا مهاجرت کردن. حرفم بزنی محکوم میشی به سنگدلی و بی احساسی :|