1204

یه چیزی بگم؟

حس میکنم از پارسال که کندم و اومدم، دیگه یهو خیلی مستقل شدم.

همیشه بچه ها از دلتنگی رفتن خونه حرف میزنن، ولی من نمیدونم! انگاری دیگه اون خونه، حتی اگه برگردم هم، همون خونه نمیشه. دیگه نه مامان همون مامان سابقه، نه من، نه مادربزرگ، نه هیچیش...

شاید بابا همون بابا باشه فقط... ولی من دیگه هرچی فک میکنم، فک نکنم دیگه بتونم اونجوری که بود بشینم رو پای مامان، ناز کنم، غذام آماده باشه، من یهو وارد دنیای بزرگسالی شدم. حالا همچین بچه هم نیستم، اما از وقتی مامان مریض شد، دیگه همه چیز عوض شد. 

دیروز شنیدم ک مامان قرصای مغز مادربزرگ رو میخوره. شوک شدم. البته میدونستم دکتر بهش داده. ولی نمیدونستم مشکل اینقدر حاد باشه... نمیدونم... یهو دیدی آدم یه جوری حس میکنه تنهاس؟ من الان همونجور تنهام. من چند وقته بد جوری حس میکنم تنهام. خیلی خیلی زیاد تنهام :(

و این ربطی به غربت نداره...